29 Haziran 2012 Cuma

Şaka...

 

Merhaba ,
iki gündür blog yazılarınızı okuyorum. İki gün çok uzun süre derseniz , deyiverin :)))) .
Blogları incelerken  linkten linke atlayarak size denk geldim .Yazılarınızı, yaptıklarınızı çok sevdim.
Aslında sizi çok önceden tanıyorum, çocukluğumuzdan... Ayvacık Ortaokulu'ndan .Kız kardeşim Aynur Akbıyık'ın sınıf arkadaşıydınız.Ben sizden bir sınıf öndeydim.
Sağlığınızın düzelmiş olmasına sevindim.Hastalığa nasıl bakarsanız öyle iyileşiyor.Kansere grip muamalesi yaparsanız kendini grip zannedip çabuk iyileşiyor.
Biz Filiz'in hastalığına gripmiş gibi davrandık .Kendini grip zannetti ve gitti.
Öğlen arası sizin blogu ve oradan Birlik Bilinci 'ni bir arkadaşıma önerdim ve iş yerime dönerken bir kamyonla karşılaştım  üstünde ''Demiralp Sucukları'' yazıyordu.
Rastlantının hoşluğuna gülümseyip , meleklerime ve evrene bir selam çaktım.
Sevgiyle ve sevgimle kalın.
Nuray Akbıyık Sönmezateş
Adana
........................................................................

Olur ya; bazen herkes biraz manevî dopinge ihtiyaç duyar. İşte tam da o sırada bir e-posta düşüverir posta kutusuna, açar okursun, yüzüne bir gülümseme yerleşir:) Daha ne denebilir ki? Teşekkürler sevgili Nuray, teşekkürler sevgili meleklerimiz, teşekkürler sevgili evren ve kutsal yaratıcımız:) Sucuklarla kişisel ve ailevî olarak hiçbir alâkam yoktur yalnız, onu da söyleyeyim. Lâkin; elbette bu kozmik şakayı sevdim:)

2 yorum:

Bana Sıkça Yaz dedi ki...

Ne kadar güzel değil mi? Suya bir taş atıyorsunuz, yayılarak bir sürü insana temas ediyor o halkalar.

Sevgilerimi gönderiyorum size.

Handan Demiralp dedi ki...

Yazmanın belki de en sevdiğim tarafı bu; farkında olmadan dokunduğum hayatlardan böyle yansımalar gelmesi, bir dolu negatif yansıma arasında parlayan sedef deniz kabukları gibi:) Benden de çok sevgi ve teşekkür, daima...