Evet; bedenim Pazar öğleden sonra itibarı ile yurda döndü ancak ruhumu nerede unuttuğumu henüz kestirebilmiş değilim. Hayli tempolu geçen üç gün içinde pekçok farklı yerde olmam gerekti, oradan oraya koşturup durdum ama sanırım ruhumun takılıp kaldığı sadece bir tek yerdi. Bedenim bir hayâlet gibi süzülüp çıktı bu kapının aralığından belki ama, sanki ruhum nedeni belirsiz bir mahkûmiyetin hesaplaşmasını tamamlamak üzere geride ve orada kalmış gibi... Düşüncelerimi aralayıp ve de çalışmalarımı tamamlayıp, olay yeri muhabiri vasfı ile kısa bir süre sonra Dachau'dan bildireceğim, şimdilik demir parmaklıkların ardında, bu şekilde beklemedeyim efendim. İyisi mi; herkese yeniden merhaba diyelim ve yakında konuyu tamamlamak üzere bekleyelim, ayrıca Almanya'dan girdiğim yazı/fotoğraflara gösterilen yakın alâka için okurlara/bakarlara teşekkür edelim...
2 yorum:
Sağ salim döndünüz ya yurda en önemlisi bu. Bende bu ara sık sık girip bakıyordum sayfaya. Hem toplama kampı ile ilgili yazıyı bekliyorum heyecanla hem de sizin gezi yazılarınızı başka türlü okurum, önemserim biliyorsunuz. Hele bir zaman tanıyalım size, sonra elimizde kahvelerimizle yerimizi alırız köşede. Bu arada toplama kampı ile ilgili kitap araştırmaktayım. Konu fazlasıyla ilgimi çekti. Hoş geldiniz dost, hoşumuza geldiniz...
Herhalde vardır bu konuyla alâkalı kitap Hakan Cân, yurtdışında çok var da, ülkemizdeki durumu bilemiyorum... Hoşbulmuşumdur inşaallah, yazılarda ve duygu frekanslarında buluşmak üzere, sağolasın...
Yorum Gönder