23 Temmuz 2009 Perşembe

Çekme elimden elini...

Etrafımızı kuşatan ve artık iç bayıcı noktayı çoktan geçmiş olan şu meşhur ''farklılık'' ve ''öteki olma'' bilincine gayet kendiliğinden, dolayısı ile de çok içten bazı cevaplar verildiğini görmek içimi öyle ferahlatıyor ki; anlatması güç hakikaten... Bu fotoğraf bizim evden, kedi oğlan Oralet ve köpek kız Fadik'in tür, ebat, renk vs. olarak farklı ellerinden toz-duman, kavga-gürültü, hır-gür içinde yörüngesinde yuvarlanan dünyaya uçurulan bir mesaj bana göre. O kadar sahici ki bu vaziyet; o kadar artniyetsiz ve kendiliğinden ki, bu hali gördükten sonra sizin için artık hiçbir mânâ ifade etmiyor o hep dayatılan ''farklılık, başkalık, ötekilik'' pratiği... Dolayısı ile zavallı insanın kendi hasta muhayyilesinden yumurtladığı bir saçmalık olarak kalakalıyor ortalıkta şu ''kedi-köpek gibi dalaşmak'' vaziyeti! Buradan hareket ederek bütünlük bilinci, kâinatın uyumu&ahengi ve insanın gelişmişliği üzerine düşünmek kaçınılmaz oluyor tabii. Kimbilir, belki bu da hayatın en uygunsuz vaziyetilerinden biri... Yâhût?.. Artık siz tamamlayın gerisini...

Hiç yorum yok: