Eyvah! Anneannem Ergen mi Oluyor?
ARZU SANDAL
Fotoğraf Sergisi
17~25 Eylül 2012
Atatürk Caddesi 386/A, Alsancak, Izmir
Kedi Kültür Sanat Merkezi
Tel:+90 232 4649935 * Fax: +90 232 4649835 Sanat
info@kedikultursanat.org * http://www.kedikultursanat.org
Bu projeyi sunmaktaki temel hedefim, sevgi dolu iyi bir bakımla Alzheimer'lı
yaşlılarımıza sahip çıktığımızda, onların yaşam kalitesini olumlu hale
getirebileceğimize örnek oluşturmaktı.
Belki bana neden hastahanedeki ve ağır hallerindeki fotoğraflarını sunmadığımı
sorabilirsiniz. Oysa hastalık, işin diğer yüzü. Herkesin başına gelebilecek soğuk hastahane görüntüleri, sevgisizlik, mekanikleşme, moral bozukluğu gibi istesem bu tip olumsuz hallerini de resimleyebilirdim. Çünki bu dönemi de çok yaşadık. Ama etik olarak bunu doğru bulmadım. Nedeni ise kendisinin bilinci yerindeyken o hallerini kimseyle paylaşmak istemezdi. Sevgi çemberinin içindeki hayata tutunma hikayesinin görüntüleri onun da memnuniyetle kabul edebileceği bir durumdu.
Yaklaşık on yılı bulan bir projeydi bu. Bunun son kısımını kullanmak istememin sebebi de mücadelemizin başarıyla sonuçlandığını göstermekti. Bu sergimle
izleyiciye seslenerek, yaşlıların evlerinden uzak tutulmaksızın sevgi, emek,
mücadele ve şefkat göstermeleri önerisinde bulunmak istedim. Elbette sonraki acı gerçeği kabullenmemek anlamsız. Hepimiz bir biçimde öteki boyuta geçeceğiz.
Ama şu var ki ben bu noktada çok rahatım.
Bu projemle bir biçimde belgesel çalışma gerçekleştirdiğimi düşünüyorum. Çünkü belgesel yapmanın en önemli özelliklerinden biri de olayı iyi araştırmak,
derinlemesine bilgi edinmektir ki ben yaklaşık 10 yıldır Alzheimer hastalığının tüm detaylarını neredeyse bir kitap yazacak kadar öğrenmiş durumdayım ve
annannemin kişilik özelliklerini de yakından biliyorum. Onun verdiği en ufak
işaretle hastalanmak üzere olduğunu doktorlardan daha iyi anlayabiliyorum. Bu
anlamda konuya çok hakim olduğumu düşünüyorum. Ve amacına uygun olarak olayın etrafında makine ile dört dönerek en iyi kareyi yakalamak üzere
bekliyordum. Sergi için binlerce kare içinden özenle onun keyifli olduğu anları seçmeye çalıştım.
Sanıyorum burada benim ayrıcalığım, hem hasta yakını hem de bir fotoğrafçı olarak, en iyisini kotarmaya çalışma gayretlerim oldu. Bu her iki kimliğimi de
kullanarak bir nebze olsun örnek oluşturabildiysem ne mutlu bana...
Arzu SANDAL / Nisan 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder