Dün annemle olanlar-bitenler üzerine telefonda konuşurken; söz gelip ''Allah korkusu''na dayandı. ''Ne tuhaf değil mi anne'' dedim, ''bazı insanlar kendilerinin ve herşeyin yaratıcısı olan yüce Allah'la korku pratiği üzerinden bir ilişki içindeler, oysa bunun yerinde uçsuz-bucaksız bir sevgi olmalıydı...'' ''Bu bizi niçin alâkadar etsin ki'' diye cevapladı annem, ''bırak da onu Allah'dan korkmalarını gerektirecek şeyler yapmış ve yapmakta olanlar düşünsün, korkması gerekenler onlar çünkü, bize ne?..'' Bence haftaya başlamak için harika bir cümle, annemi seviyorum:)
6 yorum:
Ayşe teyzem doğru demiş :)))
Bazı anneler iyiliğe rehber olur canım Cheetos, bazıları da kötülüğe maşa... Bence hayat filozofu annelerimizi her zaman sevgiyle kucaklayalım, üniversitelerde master yapmamış olsalar da, deneyimlerinden süzdükleri çok değerli bir ''öz''leri var ve onu her şartta koruyorlar:) Sağolsunlar. Öpücükler, sevgiler...
Ah, ne güzel demiş...
:) Sağol sevgili Demet, değil mi ya, bize ne ki?.. Kucakladım:)
Şu "üniversitede master"a Ayşe teyzem ne kahkaha atmıştır şimdi, ben sizin kitabınızı yazarım der gibilerinden..
:) Onun kahkahası meşhurdur zaten, bilirsin ya. Sonra yaşını hiç göstermiyor maşallah, çok dinç falan diyorlar, nasıl olmasın ki? İçinden geldiği gibi basıyor kahkahayı kadın:) Allah hep güldürsün diyelim, hepimizi. Sevgilerle can arkadaşım...
Yorum Gönder